Stichting Chill is in 2022 opgericht na enkele jaren van voortrekkerswerk van Hedie Niemeijer. Vanaf 2019 organiseerde zij prikkelarme sociale activiteiten in bestaande horeca-zaken voor mensen die last hebben van onzichtbare barrières als teveel geluid, teveel licht of teveel drukte.

In de loop van de tijd vonden deze activiteiten steeds meer plaats in de reguliere horeca waardoor ook mensen voor wie een rustige sfeer aantrekkelijk is begonnen deel te nemen. In de loop; van de tijd breidden te prikkelarme concepten zich uit. Naast cafe’s en restaurants kwam er ook aandacht voor tot rust kunnen komen tijdens het winkelen en bezoek van pretparken, festivals en evenementen.

De Stichting Chill die hieruit ontstond heeft als doel onzichtbare barrières weg te nemen zodat iedereen volwaardig en gelijkwaardig kan deelnemen aan het sociale, dagelijkse leven. De stichting richt zich op het bevorderen van inclusie in het sociale, dagelijkse leven en het creëren van een samenleving waarin iedereen zich welkom voelt, ongeacht beperkingen of achtergrond.

Omdat te realiseren bevordert de Stichting ook het inzetten van ambulante begeleiding om mensen weer een zinvolle bijdrage te laten hebben door in de eigen gemeente de concepten van de stichting te realiseren en bijvoorbeeld als sfeermanager op te treden.

Bouwstenen voor een chille samenleving

De Stichting streeft naar een samenleving die maatschappelijk toegankelijk is: waarin voldoende chille gelegenheden zijn zodat iedereen regelmatig er op uit kan. Onze dienstverlening helpt gemeenten, centrumorganisaties, horeca en zorginstellingen om dit in hun gemeente te realiseren. We gebruiken daarvoor een bouwstenen model waarmee dit van beleid tot praktijk werkelijkheid wordt.

Onze visie is een samenleving waarin iedereen, ongeacht hun achtergrond of omstandigheden, gelijke kansen heeft om deel te nemen aan het sociale leven. Wij geloven dat maatschappelijke toegankelijkheid voor iedereen cruciaal is en dat niemand mag worden belemmerd in hun mogelijkheden om te participeren. Dit geldt in het bijzonder voor mensen die om welke reden dan ook worden geconfronteerd met onzichtbare barrières door bijvoorbeeld prikkelgevoeligheid, mentale gezondheidsproblemen, chronische ziekten, of sociale angsten. Een inclusieve samenleving is niet alleen een recht, maar ook een verrijking voor iedereen.